Nefsini bilen Rabbini bilir! Rabbini bilen kendini bilir! Sözlerinden yola çıkar isek; hepimiz bu sözleri zikrederken veya işitirken etkisi altında kalıyoruz. Kimi zamanlar muhabbet ortamında, kimi zaman bir söyleyişi de kimi zamanda ibadet halinde bu sözler hepimizin dilinden, kelamından bir derya misali dökülüyor. Peki biz bu sözlerden ne anlıyoruz? Tabii ki nefsinin ayıplarını ve kusurlarını görmeyenlerin doğru yoldan ayrılacağını anlıyoruz.
Peki ben kimim?Bu dünyada yaratılmamızın asıl amacı nedir? Şeklindeki sorularla da kendimizi bazı zamanlar meşgul ediyoruz. Yüzeysel olarak cevap verecek olur isek Kur’an-ı Keriminde bahsettiği gibi, yani asıl ustanın eserinde belirttiği gibi “Zariyat suresi 56: Ben cinleri ve insanları ancak beni tanıyıp bana kulluk etsinler diye yarattım.” İşte bu noktada hepimizin tefekkür etmesi gerektiğini düşünüyorum. Çünkü tefekkür noktası insanın kendisine yolculuk yaparak kendini tanıma fırsatı bulacağı derin bir sessizliktir.
Tasavvuf sözcüğü günlük hayatımızda inanç mitolojisinde sıklıkla karşılaştığımız bir terimdir. Özellikle de İnançsal sohbetlerde olmazsa olmaz bir kavramdır. Günlük hayatımızda bizleri dünyevi işlerden uzaklaştıran, Allah’a yakın olma sanatına tasavvuf denir. Kelime anlamı olarak Allah’ın varlığını birliğini açıklayan inançsal bir felsefi akımın ta kendisidir.
Tasavvuf: Kalbi saf tutmaktır, kötü huylardan uzak durmaktır, güzel Muhammed’in tebliğ ettiği İslam ahlakı ile ahlaklanmaktır. Daha doğrusu baştan başa bir edep çizgisidir. Kişinin kendisine yaptığı özeleştiridir. Bu güzel yolda ilerlemek sadece Allah’ın isimlerini zikretmekle olmaz, zikrederken aynı zamanda yaşamakla olur. Tasavvuf ehlinin asıl amacı insan-ı kâmil mertebesine erişmektir. Birde bu güzel düşünce sanatına zarar veren kendini bilmez kişiler vardır. Kimdir bunlar? Kendilerini tasavvuf ehli olarak gösterip karşısındaki yol taliplerinin manevi duygularını kullanarak onların hassasiyetini kullananlardır. Asıl amaçları tamamen maddi bir dünya çıkarıdır, bu maddi dünya çıkarından faydalanmak isteyen sahte zihniyetler sözüm onlara sahte şeyhler, karşısındaki yol taliplerini nasıl sömüreceklerinin hesabını kitabını tutarlar. Örnek verecek olur isek; nasıl cebimi doldururum, kendimi nasıl pazarlarım ifadeleri ile hareket ederler. Ama bu yola gerçekten gönül veren yol önderi tasavvuf ehli talipler, pir ve mürşitler hiçbir makam ve çıkar gözetmeksizin tek amaçlarının bu yola hizmet etmek olduğunu bilirler ve de gönüllere mihman olurlar.
Çok güzel bir söz bilirim “en güzel makam hizmet makamı, en güzel makam makamsızlıktır.” İşte talibi talip yapan, Pir’i Pir yapan her şeyi özetleyen bu güzel sözü hiç aklımdan çıkaramıyorum. Evet konumuza döner isek tasavvuf Allah’ın seni sende öldürmesi, kendisinde diriltmesidir. Cehaletten ilme götüren yol diyebiliriz. Tasavvufta da kapılar ve makamlar vardır. Dört kapı, Adap, Ahlak gibi! İşte bu makamlara seyr-i sülük anlayışı ile girilir. Nedir Seyr-i sülük? Yola girme, yol tutmak anlamına gelir. Ayrıca seyr-i sülük disiplin ve terbiyeyi de ifade eder. Tek bir şey bilirim Allah kendisine yönelen kulunu hidayete erdirir. “Bakara suresi 152: O halde siz beni anın, ben de sizi anayım “ Allah her şeyin merkezine o güzel Peygamberleri koymuştur. Onlara uymadan Allah’a ulaşamayız.
Alevi İslam İnanç Hizmetleri Başkanlığı
Aslan İLHAN Dede
